Jeśli grasz w padla, na pewno słyszałeś, jak ktoś mówi „jestem B3” albo „gram na poziomie A2”. Ale co to właściwie znaczy? Skala od C3 do A1 to międzynarodowy system, który pozwala określić poziom umiejętności graczy — od osób, które dopiero uczą się trafić w piłkę, po zawodowców rywalizujących w turniejach. W tym przewodniku znajdziesz dokładne wyjaśnienie każdego poziomu, zobaczysz, czego możesz się spodziewać na kolejnych etapach i jak krok po kroku przechodzić wyżej.

C3 — początkujący, „dopiero zaczyna”

Opis: Osoba bez doświadczenia albo ktoś, kto dopiero pierwszy raz trzyma rakietę do padla.
Umiejętności: podstawowe chwyty i postawa; uderzenia często niecelne; piłka wolna, dużo błędów.
Co trenować: prawidłowy chwyt (continental), podstawowy forehand/backhand, serwis do gry (krótki), poruszanie się po korcie (podstawowe ustawienie).
Ćwiczenia: krótkie wymiany na stojąco, odbijanie piłek z partnerem z bliska, proste serwisy do celu.
Taktyka: nie ma jeszcze taktyki — celem jest płynność uderzeń i trafianie w pole przeciwnika.

C2 — zaczyna uczyć się podstaw

Opis: Gracz zna podstawy, potrafi wykonać kilka podstawowych uderzeń.
Umiejętności: regularniejsze trafienia, proste przebicia, lepsza kontrola nad kierunkiem niż w C3.
Co trenować: konsystencja uderzeń, poprawa techniki fore/back, nauka returnu serwisu.
Ćwiczenia: rutyny „forehand/backhand cross” (krótkie serie), serwis + return practice.
Taktyka: ucz się utrzymywać piłkę w grze; unikaj ryzykownych strzałów.

C1 — potrafi rozegrać wymianę przy wolnej piłce

Opis: Gracz jest w stanie przeprowadzić wymianę, ale przy szybszych piłkach ma problemy.
Umiejętności: podstawowa kontrola tempa, zaczyna czytać trajektorię piłki.
Co trenować: praca nóg (szybkie ustawienie), poprawa kontaktu z piłką przy różnych wysokościach.
Ćwiczenia: wymiany z różnymi prędkościami, ćwiczenia na precyzję (cele na polu), gry 1v1 na wolnych piłkach.
Taktyka: pracuj na utrzymaniu rytmu i budowaniu pozycji w polu.

B4 — gra przy średnio szybkiej piłce, jeszcze nie pełna kontrola

Opis: Radzi sobie przy średniej prędkości; czasem traci kontrolę nad kierunkiem.
Umiejętności: mocniejsze uderzenia, ale nie zawsze precyzyjne; próby agresywniejszej gry.
Co trenować: kontrola siły uderzenia, precyzja celowania, stopniowanie tempa.
Ćwiczenia: drill „power + accuracy” (cel na krótszych i dłuższych dystansach), ćwiczenia na przyjęcie szybszych piłek.
Taktyka: zaczyna stosować proste zagrania ofensywne — próby kończenia akcji przy szansie.

B3 — nabiera pewności i zaczyna świadomie konstruować akcje

Opis: Gracz myśli o przebiegu wymiany, planuje kolejne trafienia.
Umiejętności: dobre podstawy techniczne, umiejętność ustawienia partnera i wykorzystania błędów przeciwnika.
Co trenować: taktyka drużynowa (w parze), granie przy siatce, poprawne wybory uderzeń.
Ćwiczenia: scenariusze taktyczne (np. ustawienie, rozegranie lob + atak), ćwiczenia na agresywny volley.
Taktyka: planuj akcję: przygotuj piłkę dla partnera do ataku, graj tak, by zmusić przeciwnika do błędu.

B2 — kontroluje kierunki i siłę; wielu z rakietowych dyscyplin tu trafia

Opis: Stabilny gracz; kontrola siły i kierunku uderzeń.
Umiejętności: regularne precyzyjne uderzenia, lepsze ustawienie na korcie, świadomość taktyczna.
Co trenować: zaawansowane ćwiczenia siatka–tył (transition), przeciwstawianie się pressowi przeciwnika, returny na różne serwisy.
Ćwiczenia: kombinacje (lob + smash), gra ustawieniowa w parze, symulowane wymiany meczowe.
Taktyka: gra kontrolna z elementami agresji — szukaj momentu do zakończenia wymiany.

B1 — czuje się pewnie przy konstruowaniu akcji; kończy mocnym uderzeniem

Opis: Gracz pewny siebie, potrafi budować akcje i kończyć je decydującym uderzeniem.
Umiejętności: dobre smashe, voleje, przemyślane akcje w parze, umiarkowana adaptacja taktyczna.
Co trenować: finezja przy siatce, szybkie decyzje, kombinacje kończące (set up + finish).
Ćwiczenia: treningi kończenia akcji przy różnych ustawieniach przeciwnika, szybkość reakcji.
Taktyka: kontroluj punkt; zmieniaj tempo i kierunki, żeby otworzyć przestrzeń na killer shot.

A3 — potrafi zagrać wszystkie uderzenia; wie jak skończyć wymianę

Opis: Zaawansowany gracz, technicznie kompletny, wie jak zmusić przeciwnika do błędu.
Umiejętności: pełne spektrum uderzeń (precise smashes, bandejas, viboras), czytanie gry, taktyczne serwisy i returny.
Co trenować: wypracowanie stałych schematów w parze, praca nad wysoką skutecznością przy presji.
Ćwiczenia: sparingi na wysokim tempie, analiza taktyczna meczów, trening mentalny.
Taktyka: dominacja poprzez taktykę — ustawianie przeciwnika, zmiana rymu gry, kończenie przy minimalnym ryzyku.

A2 — regularnie gra na zawodach na wysokim poziomie

Opis: Zawodnik turniejowy, doświadczenie w meczu, stabilność pod presją.
Umiejętności: wysoka skuteczność w każdym elemencie, adaptacja do przeciwnika, gra punktowa na wysokim poziomie.
Co trenować: finezyjne taktyki, przygotowanie fizyczne (kondycja, wytrzymałość), analiza przeciwników.
Ćwiczenia: intensywne sparingi turniejowe, scenariusze setowe, rozwiązywanie punktów przy presji.
Taktyka: gra meczowa — plan na przeciwnika, zarządzanie punktami krytycznymi, minimalizacja błędów.

A1 — profesjonalista

Opis: Najwyższy poziom — zawodowiec. Pełna kontrola techniczna, taktyczna i mentalna.
Umiejętności: doskonała precyzja, szybkość, czytanie gry, ciągłe dostosowywanie strategii, wysoki poziom komunikacji w parze.
Co trenować: detale: timing, tempo gry, specjalne zagrania, przygotowanie fizyczne i mentalne do turniejów.
Ćwiczenia: treningi z trenerami specjalistami, analiza wideo, sparingi z zawodnikami o różnych stylach.
Taktyka: pełna adaptacja i kontrola meczu — potrafi przejąć inicjatywę i dyktować warunki gry.

Jak awansować — praktyczne wskazówki

• Regularność: minimum 2–3 sesje tygodniowo (technika + sparing).
• Trening parowy: padel to gra dwuosobowa — ucz się komunikacji i ustawień z partnerem.
• Analiza: nagrywaj mecze i szukaj powtarzających się błędów.
• Fizyczność: praca nad mobilnością i kondycją przyspiesza awans.